Zmarł prof. Bolesław Fleszar

Zmarł prof. Bolesław Fleszar

Ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dr. hab. dr. h.c. Bolesława Fleszara (1933-2023), wieloletniego Nauczyciela Akademickiego i Kierownika Katedry Chemii Ogólnej i Elektrochemii, Rektora Politechniki Rzeszowskiej, działacza NSZZ „Solidarność”.

W latach 1981-82 był pierwszym rektorem Politechniki Rzeszowskiej wybranym w demokratycznych wyborach. Działał w NSZZ „Solidarność”. Bolesław Fleszar był senatorem I kadencji Senatu Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1989-1991 oraz doktorem honoris causa Politechniki Rzeszowskiej.

W 1995 roku za wybitne zasługi dla nauki polskiej i osiągnięcia w pracy dydaktycznej został odznaczony przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2019 roku prezydent Andrzej Duda nadał Bolesławowi Fleszarowi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski m.in. za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 4 grudnia (poniedziałek) 2023 r. o godz. 13:30 na Cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie.

Rodzinie i bliskim śp. Bolesława FLESZARA
wyrazy szczerego współczucia

składa
Roman Jakim
Przewodniczący Zarządu Regionu
Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność”

Bolesław Fleszar, ur. 17 XII 1933 w Wólce Pełkińskiej k. Jarosławia. Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii (1958), w 1966 doktorat, w 1972 habilitacja, od 1998 prof.

1958-1967 pracownik Zakładów Chemicznych w Nowej Sarzynie, nauczyciel w Technikum Chemicznym tamże, od 1966 pracownik naukowy w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Rzeszowie (od 1974 Politechnika Rzeszowska); w 1974 współorganizator Wydz. Chemii, kierownik Zakładu Chemii Ogólnej i Elektrochemii PRz; 1981-1982 rektor PRz; od XII 1981 członek Prezydium Konferencji Szkół Akademickich w Polsce. Od 1967 członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego.

Od IX 1980 w „S”; członek KZ na PRz. W 1981 członek redakcji niezależnego kulturalno-społecznego miesięcznika środowiska akademickiego w Rzeszowie „Reduta”; od 1981 wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Pamięci gen. Władysława Sikorskiego w Rzeszowie.

W I 1982 odwołany ze stanowiska rektora PRz. W 1985 współorganizował I Katolicki Tydzień Historyczny w Rzeszowie; 1985-1990 wykładowca duszpasterstw akademickich, robotniczych i rolniczych w diecezji przemyskiej; członek Zespołu Niezależnych Historyków działających pod patronatem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 1987-1989 autor wystąpień podczas spotkań i manifestacji solidarnościowych; w 1987 współinicjator reaktywowania tygodnika diecezji przemyskiej „Rola Katolicka”; 1988-1992 członek Diecezjalnej Rady Kultury przy bp. ordynariuszu przemyskim oraz zespołu redakcyjnego serii wydawniczej „Biblioteczka Przemyska” przy Kurii Biskupiej w Przemyślu. W 1988 członek Komitetu Obchodów Rocznicy 11 Listopada w Rzeszowie.

7 II 1989 sygnatariusz Deklaracji KO przy RKW w Rzeszowie, 1989-1991 członek KO, senator RP z listy KO „S”. 1990-1996 prezydent Fundacji Rozwoju Ziemi Rzeszowskiej; od 1992 założyciel i przewodniczący Towarzystwa Rozwoju Regionu Polski Południowo-Wschodniej w Rzeszowie.

Autor wielu prac naukowych i patentów.

Do 8 VIII 1989 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Rzeszowie w ramach KE krypt. Amor.

Michał Stręk, Encyklopedia Solidarności