Zmarł Roman Ziemiński, długoletni działacz NSZZ Solidarność w rzeszowskim Zelmerze, delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w kaplicy na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie w piątek, 16 lutego o godz. 12.30.

Rodzinie i bliskim śp. Romana Ziemińskiego

wyrazy szczerego współczucia

Roman Jakim, przewodniczący wraz z Członkami
Zarządu Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność”
oraz
Paweł Szpunar, przewodniczący wraz z Członkami
Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Zelmer

Roman Ziemiński, ur. 18 III 1945 w Krasnem k. Rzeszowa. Tokarz w Rzeszowskich Zakładach Elektromechanicznych Predom-Zelmer.
Od IX 1980 w „S”; wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego, od XII 1980 w KZ; VI – VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego.
Po 13 XII 1981 przygotował (z Januszem Millerem) ulotki przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego oraz odezwy do załogi zakładu, inspirator modlitw podczas przerw śniadaniowych w zakładzie. Wiosną 1982 nawiązał współpracę (przez Stanisława Łakomego) z RKW w Rzeszowie. 1982–1989 uczestnik sieci kolportażu obsługującej m.in. Zelmer. 30 VIII 1982 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Uhercach, 11 IX 1982 zwolniony. Organizator (z Ryszardem Bukiem, Tadeuszem Piganem, Stanisławem Sitarzem i in.) TKZ, nieformalny lider podziemnej „S” w zakładzie. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom w domu i miejscu pracy. Od 1984 współorganizator corocznych wyjazdów pracowników Zelmeru na grób ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie i Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę. Od 1985 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy -Zelmeru w parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie. 22 IX 1988 organizator i lider grupy inicjatywnej ujawniającej działalność TKZ w zakładzie.
Od VI 1989 członek jawnej RKW w Rzeszowie, IV 1990 – XII 1998 przew. KZ, w 1990 delegat na II WZD Regionu Rzeszowskiego; 1990–1998 członek ZR. Od 2001 na świadczeniu przedemerytalnym. Od 2005 członek w Rzeszowie grupy Ujawnić Prawdę, od 2006 Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Województwa Podkarpackiego. Od 2008 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).
10 IV 1979 – 20 II 1990 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V/WOG KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SO krypt. Robot; 4 XII 1987 – 18 IX 1989 przez Wydz. V WUSW w ramach KE/SOR/SOS krypt. Zimny/Zima.

Michał Stręk, Encyklopedia Solidarności