Główne uroczystości odbędą się w czwartek (7 marca).
– godz. 9:00 – spotkanie okolicznościowe w auli II LO im. płk Leopolda Lisa-Kuli przy ul. ks. Jałowego 22 w Rzeszowie,
– godz. 12:00 – uroczysta msza święta pod przewodnictwem bp. Jana Wątroby, ordynariusza diecezji rzeszowskiej, przyrzeczenie „Orląt” ZS w kościele farnym w Rzeszowie.
– godz. 13 – uroczystość przed pomnikiem płk. Leopolda Lisa-Kuli na Placu Farnym: przegląd pododdziałów, odśpiewanie hymnu narodowego, podniesienie flagi państwowej na maszt, przyrzeczenie strzeleckie dziewcząt i chłopców z Jednostek Strzeleckich Związku Strzeleckiego „Strzelec” Józefa Piłsudskiego, okolicznościowe przemówienia, apel pamięci, salwa honorowa, składanie wieńców i wiązanek kwiatów, pokaz sprawności młodzieży strzeleckiej, defilada pododdziałów.
– godz. 9:00 – spotkanie okolicznościowe w auli II LO im. płk Leopolda Lisa-Kuli przy ul. ks. Jałowego 22 w Rzeszowie,
– godz. 12:00 – uroczysta msza święta pod przewodnictwem bp. Jana Wątroby, ordynariusza diecezji rzeszowskiej, przyrzeczenie „Orląt” ZS w kościele farnym w Rzeszowie.
– godz. 13 – uroczystość przed pomnikiem płk. Leopolda Lisa-Kuli na Placu Farnym: przegląd pododdziałów, odśpiewanie hymnu narodowego, podniesienie flagi państwowej na maszt, przyrzeczenie strzeleckie dziewcząt i chłopców z Jednostek Strzeleckich Związku Strzeleckiego „Strzelec” Józefa Piłsudskiego, okolicznościowe przemówienia, apel pamięci, salwa honorowa, składanie wieńców i wiązanek kwiatów, pokaz sprawności młodzieży strzeleckiej, defilada pododdziałów.
Uroczystość jest organizowana przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, prezydenta Rzeszowa, II LO im. płk L. Lisa-Kuli w Rzeszowie oraz Związek Strzelecki „Strzelec” Józefa Piłsudskiego w Rzeszowie.
****************
Leopold Lis – Kula, mieszkaniec Rzeszowa, wybitny oficer Związku Strzeleckiego (ZS), Legionów i odradzającego się Wojska Polskiego, zginął w wieku zaledwie 22 lat.
Urodzony 11 XI 1896 r. w Kosinie (pow. Łańcut). Uczęszczał do II Gimnazjum w Rzeszowie, działał w skautingu i organizacji „Promień”. W 1912 r. wstąpił do ZS.
W roku następnym uzyskał stopień oficerski i nominację na zastępcę Komendanta Okręgu III ZS.
Od 1914 r. w Legionach, gdzie dowodził kompanią, a następnie batalionem. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej i skierowany na front włoski, gdzie został ciężko ranny.
W 1918 r. mianowany Komendantem Obwodu POW w Rzeszowie, a w lipcu tego roku komendantem POW na Ukrainie.
W grudniu 1918 r., w stopniu majora, objął dowództwo batalionu w 23 pp. 7 III 1919 r. został ciężko ranny pod Torczynem i wkrótce zmarł.
Pośmiertnie awansowany na podpułkownika, a następnie zweryfikowany w stopniu pułkownika.Gorący patriotyzm oraz wybitne uzdolnienia wojskowe sprawiły, że jego postać zaczęła szybko obrastać legendą.
Postanowiono uhonorować jego zasługi budując pomnik. Na czele Komitetu Budowy stanęła Aleksandra Piłsudska. Pomnik dłuta Edwarda Wittiga odsłonięto w 1932 r.
Urodzony 11 XI 1896 r. w Kosinie (pow. Łańcut). Uczęszczał do II Gimnazjum w Rzeszowie, działał w skautingu i organizacji „Promień”. W 1912 r. wstąpił do ZS.
W roku następnym uzyskał stopień oficerski i nominację na zastępcę Komendanta Okręgu III ZS.
Od 1914 r. w Legionach, gdzie dowodził kompanią, a następnie batalionem. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej i skierowany na front włoski, gdzie został ciężko ranny.
W 1918 r. mianowany Komendantem Obwodu POW w Rzeszowie, a w lipcu tego roku komendantem POW na Ukrainie.
W grudniu 1918 r., w stopniu majora, objął dowództwo batalionu w 23 pp. 7 III 1919 r. został ciężko ranny pod Torczynem i wkrótce zmarł.
Pośmiertnie awansowany na podpułkownika, a następnie zweryfikowany w stopniu pułkownika.Gorący patriotyzm oraz wybitne uzdolnienia wojskowe sprawiły, że jego postać zaczęła szybko obrastać legendą.
Postanowiono uhonorować jego zasługi budując pomnik. Na czele Komitetu Budowy stanęła Aleksandra Piłsudska. Pomnik dłuta Edwarda Wittiga odsłonięto w 1932 r.
Główne uroczystości odbyły się 18 września i nadano im wyjątkowo bogatą oprawę. Uczestniczyli w nich prezydent Ignacy Mościcki, marszałkowa Piłsudska z córkami, a także marszałkowie Sejmu i Senatu, kilku ministrów i kilkunastu generałów. Miejsce honorowe obok prezydenta przeznaczono dla matki bohatera – pani Elżbiety Kulowej. Po odsłonięciu pomnika odbyła się defilada garnizonu rzeszowskiego, licznych organizacji i stowarzyszeń, w tym 5 tysięcy strzelców.
Odtąd pomnik stał się celem wycieczek oraz miejscem licznych uroczystości patriotycznych. Po utracie niepodległości w 1939 r. stał się solą w oku władz okupacyjnych. W nocy z 10 na 11 kwietnia 1940 r. Niemcy pomnik zniszczyli, a brąz przeznaczyli na złom. Udało się uratować jedynie głowę z pomnika, która szczeliwie przetrwała okupację i lata powojenne, a obecnie eksponowana jest w Muzeum Historii Miasta Rzeszowa.Odbudowa pomnika możliwa była dopiero po odzyskaniu przez Polskę suwerenności.
Odtąd pomnik stał się celem wycieczek oraz miejscem licznych uroczystości patriotycznych. Po utracie niepodległości w 1939 r. stał się solą w oku władz okupacyjnych. W nocy z 10 na 11 kwietnia 1940 r. Niemcy pomnik zniszczyli, a brąz przeznaczyli na złom. Udało się uratować jedynie głowę z pomnika, która szczeliwie przetrwała okupację i lata powojenne, a obecnie eksponowana jest w Muzeum Historii Miasta Rzeszowa.Odbudowa pomnika możliwa była dopiero po odzyskaniu przez Polskę suwerenności.
Nowy pomnik, autorstwa Jana Wilczyńskiego i Bogusza Salwińskiego, został uroczyście odsłonięty w 1992 r. Aktu odsłonięcia dokonali żyjący jeszcze towarzysze broni płk. Lisa – Kuli: Wojciech Jarecki i Józef Flis – Flisiński oraz por. M. Ochalik w asyście strzelców A. Kaźmierczaka i D. Krawczyńskiego.